+32 (0)3 658 80 87 | info@oogartsenpraktijkschoten.be Afspraak maken

blefaritis/chalazion

Blefaritis is een gemengd infectieuze en inflammatoire afwijking van de ooglidranden en een frequente oorzaak van irritatie en discomfort ter hoogte van de ogen. Tot bijna 50% van de patiënten die een oogarts raadplegen vertonen (milde) symptomen van blefaritis. Er is een associatie met bepaalde huidaandoeningen, zoals acné rosacea en seborroïsche dermatitis, de aanwezigheid van bacteriën (Staphylococcus) op het oogoppervlak en dysfunctie van de meibomiusklieren. Blefaritis gaat vaak ook gepaard met een droge ogen syndroom.
Omdat blefaritis heel vaak geassocieerd is met een stoornis van de traanfilm zijn de symptomen van blefaritis en droge ogen syndroom meestal identiek : geïrriteerde, rode ogen, korstjes ter hoogte van de wimpers, tranen en soms ook wazig zicht of lichtgevoeligheid. De symptomen van blefaritis komen niet acuut op, maar hebben doorgaans een chronisch karakter en zijn vaak meer uitgesproken in de ochtend.
Er zijn geen specifieke diagnostische testen voor blefaritis. De diagnose is meestal gebaseerd op de bevraging van de patiënt, een uitwendig onderzoek van het oog en een onderzoek aan de spleetlamp. Aanvullende tests zoals een wisser van de slijmvliezen van de oogleden of een meibomiografie kunnen soms van nut zijn.
Blefaritis is typisch een chronische aandoening die niet permanent kan worden genezen en een lange termijn behandeling vereist. Doel van deze behandeling is om de symptomen zo veel mogelijk onder controle te houden. Regelmatige ooglidhygiëne is zeer belangrijk. Lokale warmte applicatie en ooglidmassage massage kan hierbij helpen. Bij meer uitgesproken last kan een (herhaaldelijke) kuur met antibiotica, in druppels, zalf of tabletten,  of cortisone of cyclosporine druppels helpen. Bij een associatie met droge ogen syndroom moet ook deze behandeld worden.

Hordeolum/Chalazion

Wanneer de uitgang van een meibomius talgklier verstopt geraakt kan er een acute, rode en pijnlijke zwelling ontstaan ter hoogte van het ooglid (hordeolum)  die na verloop van tijd een cystische wand krijgt (chalazion). Een hordeolum wordt behandeld met lokale warmte en een combinatie van antibiotica en cortisone druppels of zalf. Een chalazion wordt via een klein sneetje langs de binnenzijde van het ooglid eenvoudig verwijderd. Dit gebeurt onder lokale verdoving zodat u geen pijn ervaart en nadien zelfstandig terug naar huis kunt gaan.