Oogartsenpraktijk
Schoten

Droge ogen kunnen talrijke symptomen geven maar een van de meest voorkomende is wel een tranend oog. Het is uiteraard paradoxaal dat droge ogen aanleiding geven tot een tranend oog, maar dit komt omdat een gebrekkige traanfilm bij prikkeling de hersenen een signaal geeft om reflextranen te produceren. Deze reflextranen zijn onvoldoende om het probleem van droge ogen op te lossen en geven vaak zelfs een bijkomende last.
 
Andere symptomen van droge ogen zijn:

• Rode ogen
• Vermoeide ogen
• Een krassend “zandkorrelig” gevoel
• Een stekend gevoel
• Schommelingen van zicht
• Frequenter knipperen met de ogen
• De behoefte om in de ogen te wrijven
• Verhoogde lichtgevoeligheid

Buiten de navraag naar historiek en symptomatologie zullen een aantal snelle en pijnloze tests kunnen aantonen of er sprake is van droge ogen syndroom. Deze tests omvatten de evaluatie van de traanmeniscus en de traanfilm door middel van fluoresceïne kleurstof, het meten van de Tear Break Up Time (TBUT) of de Schirmer test . Deze en andere meer gespecialeerde tests zijn er op gericht om zowel de kwantiteit als de kwaliteit van de traanfilm te controleren, alsook de mogelijke schade aan het oogoppervlak als gevolg van het traanfilmtekort, en de werking van de meibomiusklieren ter hoogte van de oogleden.

De meeste patiënten met een droge ogen syndroom kunnen, afhankelijk van een goede therapietrouw, zonder of met een minimum aan symptomen normaal functioneren. Omwille van het chronisch karakter van de aandoening is een“genezing” slechts zelden mogelijk en is het vaak noodzakelijk de behandeling levenslang aan te houden.

De basis van de behandeling is het regelmatige gebruik van kunsttranen. Deze bestaan in verschillende samenstellingen en concentraties (druppels, gels, zalf) en vaak moet proefondervindelijk worden uitgezocht welke soort of combinatie van kunsttranen voor de patiënt in kwestie de beste is. Soms worden kunsttranen ook gemaakt van het eigen serum. Andere behandelingsmogelijkheden zijn het blokkeren van de traankanalen door middel van plugs en het gebruik van voedingssupplementen of medicatie zoals cortisone of cyclosporine. Nieuwere technologieën trachten door modulatie van de meibomiusklieren in de oogleden de kwaliteit van de traanfilm te verbeteren.